Josep Maria Espinàs
Josep Maria Espinás
![Imagen en Infobox.](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/Espin%C3%A0s-_Diada_de_Sant_Jordi_2014_a_Barcelona_%2851%29.JPG/260px-Espin%C3%A0s-_Diada_de_Sant_Jordi_2014_a_Barcelona_%2851%29.JPG)
Josep Maria Espinàs
Josep Maria Espinàs i Massip ( Barcelona , 1927 ), es un escritor , periodista y editor catalán conocido por el gran público por sus novelas, reseñas de viajes y artículos periodísticos.
Es autor de una vasta obra narrativa con la que recibió el Prix d'Honneur des Lettres Catalanes, el Premio Joanot Martorell, el Premio Sant Jordi y el Premio Víctor Català.
Es cofundador de Setze Jutges y de la editorial La Campana.
Biografía
Nacio el 7 de marzo de 1927en Barcelona. Estudió en las Escolapis hasta 1945, cuando ingresó en la Facultad de Derecho de la Universidad de Barcelona , de la que se graduó en 1949. Ese mismo año ganó el Premio Guimerà con su primer artículo. Trabajó como abogado hasta 1955, cuando se incorporó a Editions Destino.
En 1983 recibió la Creu de Sant Jordi otorgada por la Generalitat de Catalunya , así como el Premio de Honor de las Letras Catalanas en 2002.
Trabajo escrito
Nuevo
- Vestir-se per morir. Barcelona: Albertí, 1958.
- Variedades. Barcelona: Selecta, 1959.
- Els joves i els altres. Barcelona: Albertí, 1960.
- Els germans petits de tothom. Barcelona: La Galera, 1968.
- Guia de ciutadans anònims (amb dibuixos de Cesc). Barcelona: La Campana, 1993.
- A racó de paraigua. Barcelona: La Campana, 1997.
Novelas
- Com ganivets o flames Barcelona: Selecta, 1954. Premio Joanot Martorell 1953
- Dotze bumerangs Barcelona: Albertí, 1954.
- El gandul Barcelona: Selecta, 1955.
- Tots som iguals Barcelona: Aymà, 1956.
- La trampa Barcelona: Albertí, 1956.
- La casa de la guitarra Barcelona: Albertí, 1957.
- Combat de nit Barcelona: Aymà, 1959.
- L'últim replà Barcelona: Club Editor, 1962. Premio Sant Jordi de novela 1961
- La collita del diable Barcelona: Alfaguara, 1968.
- Vermell i passa Barcelona: La Campana, 1992.
Prosa ("no ficción")
- Pequeño observatori. Barcelona: Pòrtic, 1971.
- Los condados gent tal. Barcelona: Selecta, 1971.
- Visiones de Cadaqués. Barcelona: Grup 33, 1978.
- Els nuestros objectes de cada dia. Barcelona: Ed. 62, 1981.
- El teu nom és Olga. Barcelona: La Campana, 1986.
- Inventari de jubilacions. Barcelona: La Campana, 1992.
- El ecologismo es egoísmo. Barcelona: La Campana, 1993.
Prosa ("no ficción", viajes)
- Viatge al Pirineu de Lleida. Barcelona: Selecta, 1957; Barcelona: La Campana, 2000.
- Viatge al Priorat. Barcelona: Selecta, 1962; Barcelona: La Campana, 2000.
- Viatge a la Segarra. Barcelona: Dopesa, 1972; Barcelona: La Campana, 2000.
- Un poco por la Terra Alta. Barcelona: La Campana, 1989.
- Un poco per la Llitera. Barcelona: La Campana, 1990.
- Un poco por l'Alt Maestrat. Barcelona: La Campana, 1991.
- Un poco de pels camins de ceniza. Barcelona: La Campana, 1994.
- Un poco por Alcalatén. Barcelona: La Campana, 1996.
- Un pequeño pel Matarranya. Barcelona: La Campana, 1996.
- Un poco de pel Comtat i la Marina. Barcelona: La Campana, 1998.
- Un poco por Castella. Barcelona: La Campana, 1999.
- Un poco de pel País Basc. Barcelona: La Campana, 2000.
- Un poco por Extremadura. Barcelona: La Campana, 2001.
- A peu per Mallorca sense veure el mar. Barcelona: La Campana, 2005 - Premio Lletra d'Or
- Un poco por Aragó. El Somontano. Barcelona: La Campana, 2006.
- Un poco para el Alt Camp. Barcelona: La Campana, 2007.
- Un poco por Múrcia. Barcelona: La Campana, 2009.
Prosa ("no ficción", periodismo literario)
- A la vora de l'Avui (6 vol.). Barcelona: La Llar del Llibre, 1977-1987.
Prosa ("no ficción", Memorias)
- El nen de la plaça Ballot. Barcelona: La Campana, 1988.
- Relacions Particulares. Barcelona: La Campana, 2007.
- El meu ofici. Barcelona: La Campana, 2008.
Prosa ("no ficción", retratos literarios y entrevistas)
- Josep M. de Sagarra. Barcelona: Alcides, 1962.
- Identidades (3 vol.). Barcelona: La Campana, 1985-1988.
- Lluís Llach. Història de les seves cançons explicada a Josep Maria Espinàs: La Campana, 1986.
Otro
- Carrers de Barcelona. Barcelona: Selecta, 1961.
- Barcelona, blanco i negre (amb Xavier Miserachs). Barcelona: Aymà, 1964.
- Això també és Barcelona. Barcelona: Lumen, 1965.
- Els germans petits de tothom. Barcelona: La Galera, 1988.
- Viatge pels grans magatzems. Barcelona: La Campana, 1993.
Teatro
- És perillós fer-se esperar. Barcelona: Nereida, 1959.
Obra escrita en castellano
- Guía del Pirineo de Lérida, 1958 [Prosa no de ficció: vírgenes].
- Guía de Tarragona, Barcelona: Ed. Noguer, 1964 [Prosa no de ficció: viatges].
- Pi de la Serra, Oviedo: Ed. Júcar, 1974 [Prosa no de ficció].
En 1961 fue uno de los precursores de Nova Cançó y uno de los fundadores del colectivo Els Setze Jutges. Él mismo cantó y grabó canciones de Georges Brassens para iniciar el movimiento, pero se retiró en cuanto aparecieron los cantantes profesionales. También escribe y graba el cuento infantil Viatge a la lluna , con música de Xavier Montsalvatge.
Discografía de Josep Maria Espinàs como miembro de la Setze Jutges
- Espinàs canta Brassens (Josep Maria Espinàs) [1962]
- Cánones tradicionales catalanes (Josep Maria Espinàs) [1962]
- Espinàs canta les seves cançons (Josep Maria Espinàs) [1963]
- Nadal a casa (Josep Maria Espinàs - Maria Cinta) [1963]
- Tu no estàs sol (Josep Maria Espinàs) [1963]
- Josep Maria Espinàs i orquestra (Josep Maria Espinàs) [1964]
- Els planificadors (Josep Maria Espinàs) [1965]
- Els noctàmbuls (Josep Maria Espinàs) [1966]
En 2007 fue galardonado con la Medalla de Honor del Parlament de Catalunya en reconocimiento a la labor desarrollada por la Setze Jutges.
Letrista
También es coautor de la letra del himno del FC Barcelona , El cant del Barça .
Notas y referencias